Gryfice nad Regą

Tego szukamy w Gryficach

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Gryfice, Gryfice praca, Gryfice pogoda, szpital Gryfice, PKS Gryfice, PUP Gryfice.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Gryficach, tutaj możesz przeczytać kilka słów o ich historii.
Skorzystaj i dowiedz się więcej o Gryficach!

---

W 1262 r. Gryfice otrzymały prawa miejskie z rąk księcia Warcisława III, nadając mu wówczas nazwę Nowe Miasto nad Regą. Książę Barnim I dokonał później zmiany nazwy miasta na Gryfia Góra – miasto nad Regą. Niemiecka nazwa Greifenberg in Pommern wywodzi się od łacińskiego griphus oraz późniejszego niemieckiego słowa Grief(f) bądź też Greif(f) (pol. gryf). Drugi człon -berg jest charakterystyczny dla niemieckich nazw miast, symbolizuje górę. Tłumaczenie tej nazwy może brzmieć jako „Gryfia Góra” lub „Góra Gryfitów”, nawiązując do nazwy dynastii książąt zachodniopomorskich, fundatorów miasta, od których przyjęło ono gryfa do herbu. W 1945 r. władze komunistyczne zmieniły nazwę miasta na Zagórze (od czerwca 1945 do czerwca 1946). Aktualna nazwa Gryfice została wprowadzona w czerwcu 1946 r.

W okresie wczesnego średniowiecza obszary ziemi gryfickiej były zamieszkiwane przez plemiona Pomorzan zachodnich. Następnie na krótki czas, tereny te znalazły się pod panowaniem Mieszka I i Bolesława Krzywoustego. W XIII wieku za panowania książąt Warcisława III i Barnima I na Pomorzu połączenie trzech wsi doprowadziło do powstania miasta, które, jak już wspomniano, otrzymało prawa miejskie w 1262 r. wraz z uprawnieniem do wyrębu lasów, żeglugi po rzece Redze i na wodach przybrzeżnych. Miasto było również czasowo zwolnione od podatków i ceł.

W tym miejscu funkcjonowały dwie gildie – kupców i piwowarów. Handel morski oraz żegluga na rzece kwitły, a w XIV wieku Gryfice dołączyły do Hanzy jako pośredni członek. Warto jednak zaznaczyć, że w 1365 r. miasto zostało wykluczone z Hanzy na trzy lata ze względu na niestosowanie się do ustaleń dotyczących targów rybnych w Skanii.

W połowie XVII wieku rozpoczęto proces odbudowy Gryfic, jednak został on przerwany przez potop szwedzki. W XVIII wieku po zakończeniu wojny siedmioletniej miasto ponownie doświadczyło ożywienia gospodarczego. Przyczyną tego wzrostu były patenty rządowe, przyznawane obcym rzemieślnikom w połowie XVIII wieku, co zachęcało ich do osiedlania się w Gryficach i okolicach. Jednak w pierwszych latach XIX wieku miasto stanęło przed kolejnym wyzwaniem w postaci wojny napoleońskiej, która trwała do 1808 r., kiedy ostatni żołnierze francuscy opuścili Gryfice. W okresie powojennym liczba ludności miasta wzrosła, co skutkowało rozbudową i powstaniem nowej dzielnicy – Gryfickiego Nowego Miasta. Ożywił się handel, rozpoczęto inwestycje w szkolnictwo, a także pojawiły się pierwsze gazety. Od 1816 r. miasto stało się siedzibą powiatu w rejencji szczecińskiej, w prowincji Pomorze.

Przed wybuchem I wojny światowej miasto stopniowo się rozwijało mimo migracji ludności do krajów zamorskich i większych ośrodków miejskich. Ten rozwój utrzymał się także w okresie wojny, chociaż brak jest konkretnych informacji dotyczących losów miasta w tym czasie. W okresie międzywojennym Gryfice posiadały dwa duże zakłady przemysłowe – fabrykę płatków ziemniaczanych i cukrownię. Istniała również fabryka przetworów owocowych i cementownia, rozwijając się również ośrodek przemysłu tkackiego. W wyniku rozwoju przemysłowego zwiększyła się liczba ludności.

Od stycznia 1945 r. rozpoczęły się masowe przemieszczenia ludności niemieckiej, a Gryfice znalazły się na jednej z trzech głównych tras, którą podążały zorganizowane konwoje ewakuacyjne i grupy uciekinierów z wschodu. W latach 60. zostało utworzone Gryfickie Towarzystwo Kultury, które miało na celu propagowanie wiedzy o regionie i jego kulturze, organizację wypoczynku i rekreacji, wsparcie twórczości artystycznej oraz rozwijanie dziedzin kultury, edukacji, turystyki i wypoczynku. Pod koniec lat 60. Gryfice uznawano za dobrze rozwinięte i stosunkowo zindustrializowane miasto. W wyniku wprowadzenia stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. ulice Gryfic zapełniły się czołgami, pojazdami opancerzonymi, patrolami wojskowymi i strażą miejską. Miasto doświadczyło niemal pięcioletniego okresu stagnacji gospodarczej. Jednak w latach 90. zanotowano wzrost usług, prywatnego handlu i drobnej produkcji, co przyczyniło się do ponownego rozwoju Gryfic.

Sprzyjające warunki glebowe i efektywna gospodarka wspierały swobodny rozwój Gryfic, co sprawiło, że miasto szybko stało się istotnym ośrodkiem ekonomicznym, zwłaszcza w produkcji artykułów rolno-spożywczych.

---

Więcej informacji z Gryfic
Prognoza pogody